Nowa kołyska, bobas i samodzielnie uszyta pościel, bo Mania to też mama (lalkowa)

Przy Dniu Dziecka prezenty są dla nas tylko dodatkiem. Mania w ogóle jeszcze nie wie o jego istnieniu. Na początku planowałam nic nie kupować, mężny planował kupić kolejną książkę (bo każda okazja jest dobra na nową książkę ;)). Potem przy Marysi głębokich uczuciach macierzyńskich wobec lal pojawił się pomysł kołyski, ale mężny wymiękł i kupił ją przed czasem ;) Jest klasyczna, drewniana, polska i piękna. Zależało nam na kołysce, a nie łóżeczku, bo cały czas łudzimy się, że kilka minut kołysania lal, to kilka minut wolnego dla nas :D

Do kołyski doszła jeszcze wynegocjowana przez babcię lalka-bobas, bo obecna jest mocno sfatygowana i trochę wstyd wyjść z nią na ulicę, a Mania lubi ją ze sobą nosić. Ta nowa jest winylowa i wyprodukowana w Hiszpanii (żaden chiński plastik czy guma!). Jest naturalistyczna, ale moim zdaniem jeszcze bardzo ładna (niektóre bobasy-noworodki, są płaczące i mocno pomarszczone, trochę brzydkie, trochę mające swój specyficzny urok).

Do kompletu uszyłam materacyk, poduszkę i dwie zdejmowane poszewki na poduszkę. Mania tak samo ma dwie poszwy. Ta w ptaszki jest identyczna jak jej, w żółto-białej ostatecznie użyłam materiału w drobniejszy wzorek, bo w wersji mini zmieściłby się tylko jeden rząd trójkątów.

Myślałam, że Mania nie zauważy tego pięknego skompletowania pościeli jej i lali, ale dzisiaj wyciągnęła obie poduszki, na jednej położyła lalkę, na drugiej siebie samą i radośnie zawołała "Sama, Mania, dzidzi, ta sama!" :) Może kiedyś doszyję kołdrę i poszwę na kołdrę, ale póki co Mania kołder nie akceptuje, podobnie lalka.

PS. Nowy bobas wcale nie wyparł tego starego. Póki co oba egzystują na równych prawach.